رابطه ساختاری عزت نفس و سلامت عمومی با بروز رفتار پرخاشگرانه در دختران فراری

چکیده هدف: هدف پژوهش تعیین رابطه عزت­نفس و سلامت عمومی با رفتار پرخاشگرانه دختران فراری بود. روش: روش پژوهش همبستگی و جامعه آماری کلیه دختران ساکن در مرکز نگه­داری بهزیستی مربوط به دختران فراری شهر کرج به تعداد 500 نفر در سال 1389 بود که 120 نفر از آن­ها به روش تصادفی ساده انتخاب شد. ابزار پژوهش پرسش­نامه­های عزت نفس کوپر اسمیت 1967، پرسش­نامه سلامت عمومی گلدبرگ و هیلر 1972 و پرسش­نامه کنترل خشم آنتونی استور 1988 بود. یافته­ها: نتایج حاکی از همبستگی منفی بین متغیرهای عزت نفس و سلامت عمومی با ابراز خشم در دختران فراری و برازش خوب داده­ها با الگوی ارائه شده بود. ضرائب مسیر نشان داد متغیرهای عزت نفس اجتماعی، تحصیلی، همسالان و متغیرهای علائم جسمانی، اضطراب و اختلال خواب و ناکارامدی اجتماعی می­توانند ابراز خشم را در دختران فراری پیش­بینی کنند. نتیجه­گیری: از آن­جا که عزت نفس و سلامت عمومی دختران فراری ممکن است به­دلیل مشکلات خانوادگی آسیب ببیند و زمینه بروز رفتارهای پرخاشگرانه را در آن­ها فراهم آورد، لذا می­توان با آموزش مهارت­های کنترل خشم، مدیریت استرس و روش­های درست حل مسأله، زمینه ارتقاء عزت نفس و سلامت عمومی دختران را فراهم و از رفتار پرخاشگرانه فرار آن­ها جلوگیری کرد.